Ieder coachgesprek komt het wel een keer voorbij. Je hebt eindelijk de stap gemaakt dat je iets wilt veranderen, je hebt een doel voor ogen en dan ga je ook zo snel mogelijk dat doel halen!
Heel je systeem komt in opstand wanneer je te snel wilt!
De alarmbellen in je brein gaan rinkelen: hoho, dit is niet wat ik gewend ben! Het resultaat is dat je snel opgeeft, je nog slechter voelt en maar weer wat anders gaat proberen om je doel te halen. Wat heb jij allemaal al geprobeerd?
Stel jezelf een ‘simpel’ doel.
Trek hier minimaal 30 dagen voor uit en maak eens echt mini stapjes. Zo klein, dat ze je belachelijk klein lijken. Beloon jezelf na ieder mini stapje. Kijk na ieder mini stapje in de spiegel en geef jezelf een schouderklopje. De eerste paar keer voelt dat waarschijnlijk ‘heel erg stom’! Maar na een tijdje ga je een beetje trots voelen. Dit werkt door in je hersenen en stimuleert je om door te gaan. Zo ga je de kracht van kleine stapjes ervaren en krijg je het vertrouwen om dit ook (met of zonder hulp van anderen) in te gaan zetten bij grotere doelen.
Ik heb de kracht van kleine stapjes pas een paar jaar geleden ontdekt. Ik ben best ongeduldig. Wanneer ik iets wil, wil ik het eigenlijk meteen! Dus ik heb het natuurlijk getest. Mijn doel was om 25x achter elkaar op te kunnen drukken. Toch best een uitdaging, sporten is niet echt mijn ding…
Ik begon met 2x per dag en bouwde dat op met telkens 1x erbij. Het kostte me moeite om geen grotere stappen te zetten. Gaf mezelf iedere dag een schouderklopje en begon wel met gekke gezichten naar mezelf te trekken in de spiegel. Want eigenlijk vond ik het maar belachelijk, wat had ik nou gepresteerd? Ik bleef hangen op zo’n 10x opdrukken, kwam even niet verder en vond hier ook weer wat van. ‘Zie je wel? Je krijgt het zelfs op deze manier niet voor elkaar!’ Maar ik hield stug vol met mezelf complimenteren. Het was ook best goed dat ik het al iedere dag volhield!
De gekke gezichten verdwenen langzamerhand. En toen ik op een dag 11x opdrukken haalde, voelde ik zelfs een beetje trots! Na ongeveer 2 maanden merkte ik dat ik plezier kreeg in het opdrukken. Huh? Bijzonder! Wie had dat gedacht… Ik bedacht ook al wat ik allemaal nog meer zou gaan doen aan oefeningen, want alleen opdrukken is natuurlijk wel erg eenzijdig. En ik kon echt wat meer lichaamsbeweging gebruiken. Mijn gedachten bleven kritisch. Ook wanneer ik een dag ‘spijbelde’ voelde ik weer ‘Zie je wel! Jij kan dit echt niet volhouden!’ Maar na zo’n 3 maanden veranderde er iets. Ik werd wat minder kritisch naar mezelf. Het duurde bij mij misschien iets langer dan 3 maanden voordat ik mijn doel haalde. Maar ik heb het met kleine stapjes, met vallen en weer opstaan, gehaald! 25x opdrukken achter elkaar! Naast een schouderklopje heb ik toen ook nog even een vreugdedansje gemaakt voor de spiegel!
Dit voorbeeld is om aan te geven hoe je met kleine stappen je doel kunt bereiken. Probeer het eerst met een makkelijk doel, zodat je voelt dat jij dit ook kunt! Of hak je grote doel in kleine stukjes. In mijn coach praktijk pas ik deze methode ook regelmatig toe bij grotere uitdagingen en dit werkt!
Met welk doel ga jij aan de slag?