Blogs

Ieder coachgesprek komt het wel een keer voorbij. Je hebt eindelijk de stap gemaakt dat je iets wilt veranderen, je hebt een doel voor ogen en dan ga je ook zo snel mogelijk dat doel halen!

Heel je systeem komt in opstand wanneer je te snel wilt! 

De alarmbellen in je brein gaan rinkelen: hoho, dit is niet wat ik gewend ben! Het resultaat is dat je snel opgeeft, je nog slechter voelt en maar weer wat anders gaat proberen om je doel te halen. Wat heb jij allemaal al geprobeerd?

Stel jezelf een ‘simpel’ doel. 

Trek hier minimaal 30 dagen voor uit en maak eens echt mini stapjes. Zo klein, dat ze je belachelijk klein lijken. Beloon jezelf na ieder mini stapje. Kijk na ieder mini stapje in de spiegel en geef jezelf een schouderklopje. De eerste paar keer voelt dat waarschijnlijk ‘heel erg stom’! Maar na een tijdje ga je een beetje trots voelen. Dit werkt door in je hersenen en stimuleert je om door te gaan. Zo ga je de kracht van kleine stapjes ervaren en krijg je het vertrouwen om dit ook (met of zonder hulp van anderen) in te gaan zetten bij grotere doelen. 

Ik heb de kracht van kleine stapjes pas een paar jaar geleden ontdekt. Ik ben best ongeduldig. Wanneer ik iets wil, wil ik het eigenlijk meteen! Dus ik heb het natuurlijk getest. Mijn doel was om 25x achter elkaar op te kunnen drukken. Toch best een uitdaging, sporten is niet echt mijn ding…

Ik begon met 2x per dag en bouwde dat op met telkens 1x erbij. Het kostte me moeite om geen grotere stappen te zetten. Gaf mezelf iedere dag een schouderklopje en begon wel met gekke gezichten naar mezelf te trekken in de spiegel. Want eigenlijk vond ik het maar belachelijk, wat had ik nou gepresteerd? Ik bleef hangen op zo’n 10x opdrukken, kwam even niet verder en vond hier ook weer wat van. ‘Zie je wel? Je krijgt het zelfs op deze manier niet voor elkaar!’ Maar ik hield stug vol met mezelf complimenteren. Het was ook best goed dat ik het al iedere dag volhield!

De gekke gezichten verdwenen langzamerhand. En toen ik op een dag 11x opdrukken haalde, voelde ik zelfs een beetje trots! Na ongeveer 2 maanden merkte ik dat ik plezier kreeg in het opdrukken. Huh? Bijzonder! Wie had dat gedacht… Ik bedacht ook al wat ik allemaal nog meer zou gaan doen aan oefeningen, want alleen opdrukken is natuurlijk wel erg eenzijdig. En ik kon echt wat meer lichaamsbeweging gebruiken. Mijn gedachten bleven kritisch. Ook wanneer ik een dag ‘spijbelde’ voelde ik weer ‘Zie je wel! Jij kan dit echt niet volhouden!’ Maar na zo’n 3 maanden veranderde er iets. Ik werd wat minder kritisch naar mezelf. Het duurde bij mij misschien iets langer dan 3 maanden voordat ik mijn doel haalde. Maar ik heb het met kleine stapjes, met vallen en weer opstaan, gehaald! 25x opdrukken achter elkaar! Naast een schouderklopje heb ik toen ook nog even een vreugdedansje gemaakt voor de spiegel! 

Dit voorbeeld is om aan te geven hoe je met kleine stappen je doel kunt bereiken. Probeer het eerst met een makkelijk doel, zodat je voelt dat jij dit ook kunt! Of hak je grote doel in kleine stukjes. In mijn coach praktijk pas ik deze methode ook regelmatig toe bij grotere uitdagingen en dit werkt!

Met welk doel ga jij aan de slag? 

Jij hebt ‘m ook. Ik weet het zeker!
En nee, je bent niet gek aan het worden. We bestaan gewoon uit een heleboel delen waarvan de ‘kritische stem’ helaas heel vaak de boventoon voert.

Je bent niet kritisch, je hebt een kritische stem.
Een stem die je de hele dag waarschuwt en wil behoeden om fouten te maken of voorkomt dat je jezelf voor gek zet. Maar wat kan je daar last van hebben zonder dat je het eigenlijk in de gaten hebt! Je bent ‘geprogrammeerd’ door je opvoeding en de dingen die je hebt meegemaakt. Die stem had zijn functie, maar nu slaat ie door. Dat merk je doordat je je nooit goed genoeg voelt of alles zo perfect mogelijk wil doen. Een ander is alleen maar bezig om het anderen naar de zin te maken. Of de verantwoordelijkheid drukt op je.

Wat doe je om die kritische stem een toontje lager te laten zingen?
Luister bewust naar die stem in je hoofd, geef de stem een naam en oordeel er niet over (want dan is die kritische stem alweer aan het woord). Wat wil die stem je vertellen? Waar wil die stem je voor waarschuwen? Stel die stem gerust of lach er een beetje om in jezelf.
Koop een mooi boekje, noteer iedere dag minimaal 4 complimenten aan jezelf en houd dit zo’n 3 maanden vol. Leuk om af en toe terug te lezen wanneer je kritische stem zich weer te veel laat horen!

Ze stapt heel voorzichtig de coachruimte binnen. “Ik vind het best spannend!” Ze komt voor een familie-opstelling op tafel. 

Coachgesprekken en oefeningen hebben inzichten gegeven, maar het blijft zo druk in haar hoofd met soms zelfs een gevoel van paniek. 

Heel veel mensen zitten (te) veel in hun hoofd. Natuurlijk is het goed om over zaken na te denken en op een rijtje te zetten. Maar soms is het beter om te voelen wat er in je lichaam gebeurt. En dat kan je heel goed doen met een opstelling op tafel met poppetjes die jouw gezin van herkomst representeren. Een ordenende opstelling met als doel jezelf op de juiste plek te krijgen. Want heel vaak zit je niet lekker in je vel, of loop je telkens tegen dezelfde patronen aan, omdat je niet op de juiste systemische plek staat. Dit kan gebeuren doordat bijvoorbeeld een ongeboren kind geen plaats binnen het gezin heeft gekregen, of er is niet om gerouwd. Maar je kunt ook van je plek veranderen wanneer je als klein kind al te veel verantwoordelijkheid droeg of bij het missen van een ouder bij overlijden of scheiding.

Na een kopje thee starten we met het opstellen van haar gezin. Ze weet dat ze een doodgeboren broertje of zusje heeft, maar daar is nooit over gesproken binnen hun gezin. Een gevoel van verdriet komt naar boven. Een gevoel van compleet zijn, wanneer we het kindje in de rij opstellen. En het besef dat ze een plaats opschuift binnen hun gezin. De plek wordt een paar keer bevestigd en herhaald totdat ik zie dat ze ineens rust uitstraalt. Een glimlach, ontspannen schouders, een diepe zucht….

Dit is een heel beknopt verslag van de opstelling die ongeveer een uur duurde. Een ordenende opstelling brengt positieve verandering, geeft nieuwe inzichten en vaak een ‘opgelucht’ gevoel. Er gebeurt iets in iemand, wat je met 10 praatsessies niet voor elkaar krijgt. Er verandert iets! 

Ik verwonder me telkens weer over deze prachtige methodiek!